The Solitude
While stars outspread the night-time watch
and wind through darkened treetops swirl;
I slowly bow my frozen features
in grief, in sadness and in woe...
in grief, in sadness and in woe.
In solitude forever!
Forever I see, forever I hear, forever I smell,
forever I taste and forever I feel the solitude...
No voice (no voice), no hand (no hand) of human source
can reach me (reach me) in this place...
though fallen (fallen) figures (figures) closely passes
and invites me (invites me) into somber dance...
this somber dance!
Cold and desolate my soul turns grey,
(and) alone I witness the neverending day.
My wasted dreams lie silent and dead
within this darkened tears I shed...
this darkened tears I shed.
In solitude forever!
So lonely I stand on this tortured cliff
hearing distant cosmic echoes calling;
beckons me to decline this withered beauty
and leave this lie to greet the night...
the night without an end.
The solitude...
This solitary life...
Maybe I should just end it all...
Yes, I should just end it all!
_______________________________________________
Yalnızlık
Gece ve gündüz arası yıldızlar parladığında
Ve rüzgar karanlık ağaç tepelerine kıvrım kıvrım estiğinde;
Ben başımı donuk mimiklerimle yavaşça eğiyorum
Izdırap içinde, üzüntü içinde ve acı içinde...
Izdırap içinde, üzüntü içinde ve acı içinde...
Sonsuza dek, yalnızlık içindeyim!
Sonsuza dek göreceğim, sonsuza dek duyacağım, sonsuza dek koklayacağım
Sonsuza dek tadacağım ve sonsuza dek hissedeceğim yalnızlığı.
Burada insana ait hiçbir ses, hiçbir elimden tutacak el yok
(İnsana benzer) Şekillerin bana çok yakın olmasına ve beni karamsar dansa davet etmesine rağmen.
Soğuk ve yalnız ruhum griye dönüyor.
Ve yalnız ben ebedi güne tanıklık ediyorum.
Terkedilmiş hayallerim, akıttığım karanlık gözyaşları ile beraber sessiz ve ölü.
Sonsuza dek, yalnızlık içindeyim!
Bu azaplı uçurumun üstünde yalnız kaldım
Uzak, kozmik yankıların çağrılarını duyuyorum
Bu soluk güzelliği reddetmem ve yalan geceyi selamlamayı bırakmam için bana eliyle işaret ediyor
Yalnızlık..
Yalnız hayat..
Belkide bunu sona erdirmeliyim..
Evet sona erdirmeliyim...
Konu: The Solitude 
Paz Şub. 15, 2009 4:41 pm
